Caibidil a Trí: Das Verb (An Briathar)

Konjugation der regelmäßigen Verben (Réimniú na mBriathra Rialta)

2. Konjugation (An Dara Réimniú)

Hierzu gehören:

alle mehrsilbigenVerben auf -igh
z.B.: coinnigh (halten), salaigh (beschmutzen), fiafrigh (fragen)
(In Munster enden einige wenige dieser Verben zumindest mündlich auf -imh, z.B.: coinnimh)
synkopierte mehrsilbige Verben auf -il, -in, -ir sowie -is, wenn nach l,n,r
z.B.: oscail (öffnen), seachain (vermeiden), imir (spielen), freagair (antworten), inis (erzählen)
Diese verhalten sich wie die auf -(a)igh, jedoch wird die 2.Silbe des Infinitivs vor den entsprechenden Endungen gekürzt (synkopiert: imir zu imr-, oscail zu oscl-, seachain zu seachn-, inis zu ins-). Die Endungen im Präteritum und Imperativ 2.Sing. ist natürlich nicht -igh/-aigh sondern wieder -il, -in, -ir, -is!
z.T. jedoch keine Synkope, sondern nur tw. Entpalatalisierung:
z.B.: freastail (teilnehmen, bedienen), freastalaíonn sé, taistil (reisen), taistealaíonn sé, aithris (rezitieren), aithrisíonn sé
Einige wenige synkopierte Verben gehören jedoch zur 1. Konjugation (achair (anflehen), achrann sé = er fleht an, achairfidh sé = er wird anflehen)
(das Verb éirigh (sich erheben) gehört heute zur Gruppe der mehrsilbigen Verben auf -igh, war nach alter Rechtschreibung jedoch ein synkopiertes mehrsilbiges Verb der 2. Konjugation: éirigh > éirgh-, z.B.: éirgheann sé, heute: éiríonn sé. Es stellt somit ein Bindeglied beider Gruppen dar)
andere mehrsilbige Verben (oft auf -im, -ing)
Diese kommen ohne Silbenkürzung (Synkope) aus:
z.B.: foghlaim (lernen), tarraing (ziehen), fulaing (ertragen)
Das Verb lorg (aufspüren, suchen) gehört zur 2. Konj., da zweisilbig [lorəg] gesprochen (siehe Hilfsvokal)
(Die Verben morg (zersetzen), dearg (erröten), searg (verdorren) u.a., obwohl ebenso zweisilbig, gehören zur 1. Konjugation)
mehrsilbige Verben auf -áil gehören nicht zur 2. Konjugation, sondern zur 1. Konjugation: Verben auf -áil
einsilbige Verben, gehören nie zur 2. Konjugation sondern stets zur 1. Konjugation, selbst solche auf -igh (siehe 1. Konjugation: Verben auf -igh)

Formen (Standard)

(in der Tabelle rot obligatorische Formen, in purpur optionale Formen wahlweise zur synthetischen Form + Pronomen)
(Die Endungen -(a)igh im Präteritum und Imperativ in den Tabellen treten nur bei Verben auf -igh auf, nicht bei anderen mehrsilbigen Verben)

schlanker Auslaut (auf -igh)

	Indikativ				Konditional	Imperativ	Konjunktiv
	Präsens	Präteritum	Imperfekt	Futur	Konditional	Imperativ	Präsens	Präteritum
1.Sing.	-ím	-íos	-ínn	-eod	-eoinn	-ím	-í mé	-ínn
2.Sing.	-íonn tú	-ís	-íteá	-eoidh tú	-eofá	-igh	-í tú	-íteá
3.Sing.	-íonn sé	-igh sé	-íodh sé	-eoidh sé	-eodh sé	-íodh sé	-í sé	-íodh sé
1.Plur.	-ímid	-íomar	-ímis	-eoimid	-eoimis	-ímis	-ímid	-ímis
2.Plur.	-íonn sibh	-íobhair	-íodh sibh	-eoidh sibh	-eodh sibh	-ígí	-í sibh	-íodh sibh
3.Plur.	-íonn siad	-íodar	-ídís	-eoidh siad	-eoidís	-ídís	-í siad	-ídís
autonom	-ítear	-íodh	-ítí	-eofar	-eofaí	-ítear	-ítear	-ítí
relativ	-íos (sé)	-	-	-eos (sé)	-	-	-	-

Beispiel: coinnigh (halten)

	Indikativ				Konditional	Imperativ	Konjunktiv
	Präsens	Präteritum	Imperfekt	Futur	Konditional	Imperativ	Präsens	Präteritum
1.Sing.	coinním	choinníos	choinnínn	coinneod	choinneoinn	coinním	go gcoinní mé	dá gcoinnínn
2.Sing.	coinníonn tú	choinnís	choinníteá	coinneoidh tú	choinneofá	coinnigh	go gcoinní tú	dá gcoinníteá
3.Sing.	coinníonn sé	choinnigh sé	choinníodh sé	coinneoidh sé	choinneodh sé	coinníodh sé	go gcoinní sé	dá gcoinníodh sé
1.Plur.	coinnímid	choinníomar	choinnímis	coinneoimid	choinneoimis	coinnímis	go gcoinnímid	dá gcoinnímis
2.Plur.	coinníonn sibh	choinníobhair	choinníodh sibh	coinneoidh sibh	choinneodh sibh	coinnígí	go gcoinní sibh	dá gcoinníodh sibh
3.Plur.	coinníonn siad	choinníodar	choinnídís	coinneoidh siad	choinneoidís	coinnídís	go gcoinní siad	dá gcoinnídís
autonom	coinnítear	coinníodh	choinnítí	coinneofar	choinneofaí	coinnítear	go gcoinnítear	dá gcoinnítí
relativ	a choinníos (sé)	-	-	a choinneos (sé)	-	-	-	-

breiter Auslaut (auf -aigh)

	Indikativ				Konditional	Imperativ	Konjunktiv
	Präsens	Präteritum	Imperfekt	Futur	Konditional	Imperativ	Präsens	Präteritum
1.Sing.	-aím	-aíos	-aínn	-ód	-óinn	-aím	-aí mé	-aínn
2.Sing.	-aíonn tú	-aís	-aíteá	-óidh tú	-ófá	-aigh	-aí tú	-aíteá
3.Sing.	-aíonn sé	-aigh sé	-aíodh sé	-óidh sé	-ódh sé	-aíodh sé	-aí sé	-aíodh sé
1.Plur.	-aímid	-aíomar	-aímis	-óimid	-óimis	-aímis	-aímid	-aímis
2.Plur.	-aíonn sibh	-aíobhair	-aíodh sibh	-óidh sibh	-ódh sibh	-aígí	-aí sibh	-aíodh sibh
3.Plur.	-aíonn siad	-aíodar	-aídís	-óidh siad	-óidís	-aídís	-aí siad	-aídís
autonom	-aítear	-aíodh	-aítí	-ófar	-ófaí	-aítear	-aítear	-aítí
relativ	-aíos (sé)	-	-	-ós (sé)	-	-	-	-

Beispiel: salaigh (beschmutzen)

	Indikativ				Konditional	Imperativ	Konjunktiv
	Präsens	Präteritum	Imperfekt	Futur	Konditional	Imperativ	Präsens	Präteritum
1.Sing.	salaím	shalaíos	shalaínn	salód	shalóinn	salaím	go salaí mé	dá salaínn
2.Sing.	salaíonn tú	shalaís	shalaíteá	salóidh tú	shalófá	salaigh	go salaí tú	dá salaíteá
3.Sing.	salaíonn sé	shalaigh sé	shalaíodh sé	salóidh sé	shalódh sé	salaíodh sé	go salaí sé	dá salaíodh sé
1.Plur.	salaímid	shalaíomar	shalaímis	salóimid	shalóimis	salaímis	go salaímid	dá salaímis
2.Plur.	salaíonn sibh	shalaíobhair	shalaíodh sibh	salóidh sibh	shalódh sibh	salaígí	go salaí sibh	dá salaíodh sibh
3.Plur.	salaíonn siad	shalaíodar	shalaídís	salóidh siad	shalóidís	salaídís	go salaí siad	dá salaídís
autonom	salaítear	salaíodh	shalaítí	salófar	shalófaí	salaítear	go salaítear	dá salaítí
relativ	a shalaíos (sé)	-	-	a shalós (sé)	-	-	-	-

synkopierte Verben (auf -il, -in, -ir, -is)

Beispiel: imir (spielen)

	Indikativ				Konditional	Imperativ	Konjunktiv
	Präsens	Präteritum	Imperfekt	Futur	Konditional	Imperativ	Präsens	Präteritum
1.Sing.	imrím	d’imríos	d’imrínn	imreod	d’imreoinn	imrím	go n-imrí mé	dá n-imrínn
2.Sing.	imríonn tú	d’imrís	d’imríteá	imreoidh tú	d’imreofá	imir	go n-imrí tú	dá n-imríteá
3.Sing.	imríonn sé	d’imir sé	d’imríodh sé	imreoidh sé	d’imreodh sé	imríodh sé	go n-imrí sé	dá n-imríodh sé
1.Plur.	imrímid	d’imríomar	d’imrímis	imreoimid	d’imreoimis	imrímis	go n-imrímid	dá n-imrímis
2.Plur.	imríonn sibh	d’imríobhair	d’imríodh sibh	imreoidh sibh	d’imreodh sibh	imrígí	go n-imrí sibh	dá n-imríodh sibh
3.Plur.	imríonn siad	d’imríodar	d’imrídís	imreoidh siad	d’imreoidís	imrídís	go n-imrí siad	dá n-imrídís
autonom	imrítear	imríodh	d’imrítí	imreofar	d’imreofaí	imrítear	go n-imrítear	dá n-imrítí
relativ	a imríos (sé)	-	-	a imreos (sé)	-	-	-	-

nichsynkopierte Verben (auf -im, -ing u.a.)

Beispiel: foghlaim (lernen)

	Indikativ				Konditional	Imperativ	Konjunktiv
	Präsens	Präteritum	Imperfekt	Futur	Konditional	Imperativ	Präsens	Präteritum
1.Sing.	foghlaimím	d’fhoghlaimíos	d’fhoghlaimínn	foghlaimeod	d’fhoghlaimeoinn	foghlaimím	go bhfoghlaimí mé	dá bhfoghlaimínn
2.Sing.	foghlaimíonn tú	d’fhoghlaimís	d’fhoghlaimíteá	foghlaimeoidh tú	d’fhoghlaimeofá	foghlaim	go bhfoghlaimí tú	dá bhfoghlaimíteá
3.Sing.	foghlaimíonn sé	d’fhoghlaim sé	d’fhoghlaimíodh sé	foghlaimeoidh sé	d’fhoghlaimeodh sé	foghlaimíodh sé	go bhfoghlaimí sé	dá bhfoghlaimíodh sé
1.Plur.	foghlaimímid	d’fhoghlaimíomar	d’fhoghlaimímis	foghlaimeoimid	d’fhoghlaimeoimis	foghlaimímis	go bhfoghlaimímid	dá bhfoghlaimímis
2.Plur.	foghlaimíonn sibh	d’fhoghlaimíobhair	d’fhoghlaimíodh sibh	foghlaimeoidh sibh	d’fhoghlaimeodh sibh	foghlaimígí	go bhfoghlaimí sibh	dá bhfoghlaimíodh sibh
3.Plur.	foghlaimíonn siad	d’fhoghlaimíodar	d’fhoghlaimídís	foghlaimeoidh siad	d’fhoghlaimeoidís	foghlaimídís	go bhfoghlaimí siad	dá bhfoghlaimídís
autonom	foghlaimítear	foghlaimíodh	d’fhoghlaimítí	foghlaimeofar	d’fhoghlaimeofaí	foghlaimítear	go bhfoghlaimítear	dá bhfoghlaimítí
relativ	a fhoghlaimíos (sé)	-	-	a fhoghlaimeos (sé)	-	-	-	-

suas
Navigationsleiste
1. Konjugation
1. Konjugation: Verben auf -igh
1. Konjugation: Verben auf -áil
Erklärungen zur Konjugation / Zeitformen
Verben
Gramadach na Gaeilge
braesicke.de